Zdarza się, że w trakcie warsztatów, z całą pewnością podczas klasy mistrzowskiej, autorzy, autorki zeznają pod przymusem (nie odpuszczam), w jakim gatunku chcą napisać historię.
A to urban fantasy w wątkiem kryminalnym, a to science fiction w wątkiem romansowym, a to romans z wątkiem magicznym.
„Ślicznie”, myślę, ponieważ uwielbiam rozmaite konfiguracje gatunkowe.
Odrzucam (hipo)tezę o śmierci gatunku (autora również). Gatunki literackie trzymają się doskonale, a dramy związane z ich kondycją, to jeremiady zawiedzionych poziomem piśmiennictwa teoretyków i krytyków literatury (czasem się dołączam do ich narzekań).